دسته بندی های متفاوتی برای شیرهای برقی وجود دارد. این شیرها را می توان بر اساس ظرفیت، چند سو بودن جریان یا نوع پاسخ دهی دسته بندی کرد.
در دسته بندی سلونوئید ولو ها بر اساس ظرفیت، حداکثر و حداقل فشار کاری در نظر گرفته می شود. حداکثر فشار کاری (MWP)، میزان تحمل شیر در برابر فشار سیال است. این میزان از مشخصه های شیرهای برقی بوده و روی جعبه آن حک شده است که در ادامه انواع شیر برقی را بر اساس یک مدل دسته بندی مرسوم برخواهیم شمرد.
مهم ترین شکل دسته بندی انواع شیر های برقی بر اساس نحوۀ پاسخگویی شیر است. در این شیوه، شیرهای الکتریکی را در دو دستۀ کلی قرار می دهند:
شیر های برقی حرکت مستقیم : در این حالت شیر فقط می تواند باز یا بسته باشد. در واقع، حساسیت شیر به صورت صفر یا صد طراحی شده است.
سلونوئید ولو سروو (Servo Valve) : این دسته از شیرهای برقی مدام تحت فرمان سیستم بوده و با توجه به شدت جریان برق، مسیر جریان سیال را کنترل می کنند. شیرهای برقی سروو را نیز می توان به دو زیر دستۀ دیگر تقسیم کرد.
شیر های برقی NC : شیرهای سروو بر اساس پاسخ دهی سیستم و فیدبکی که دریافت می کند، دست به کنترل جریان سیال می زند. حال این کنترل جریان می تواند به دو صورت انجام شود. حالت اول وقتی است که در صورت قطع جریان برق، جریان سیال نیز کاملاً قطع باشد. شیرهای NC به این صورت کار می کنند. طبیعی است با افزایش جریان برق عبوری، شدت جریان سیال نیز بیشتر خواهد شد.
شیر های الکتریکی NO : این شیرها درست برخلاف سیستم شیرهای NC عمل می کنند. درواقع، وقتی جریان الکتریکی قطع باشد، شیرهای برقی NO کاملاً باز خواهند بود. سپس با افزایش میزان جریان برق، شیر رفته رفته بسته می شود. کارایی شیرهای NO و NC در کنترل جریان های مختلف است.